Słowa...

Słowa znaczą wiele... Pamiętam jedną z polonistek w moim liceum- polonistkę tę miałam szczęście poznać i nieszczęście- być jej uczennicą tylko przez rok. Pani Marianna S.- byłam rozkochana w jej sposobie wypowiadania się i odkrywania przed nami piękna wierszy, powieści, sztuki w pojęciu ogólnym. Potem uczyła mnie osoba, która o literaturze nie miała pojęcia i do dzisiaj uważam, że nie powinna uczyć młodzieży tak pięknego i ważnego przedmiotu. Np. bardzo lubiłam wiersze Baczyńskiego, wiele z nich znałam na pamięć. A ona czytając nam przepiękne i tak wiele znaczące słowa tego młodego poety- przekręcała je, zmieniała czasem kolejność słów, a tym samym- znaczenie tekstów. Do dzisiaj pamiętam, jak czytała nam kiedyś wiersz pt.

Elegia o chłopcu polskim

Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.
Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło? 

20. III. 1944 r.

I tu też pani profesor zmieniła słowa- zamiast "przeżegnałeś" usłyszałam "pożegnałeś". I to był ten jeden jedyny raz, gdy nie mogłam się powstrzymać i zwróciłam jej uwagę... Grzecznie, oczywiście- zresztą w "moich czasach" nauczyciel był osobą nietykalną pod każdym względem. Muszę przyznać, że od tamtej pory miałam prawie same czwórki- nawet, gdy żadna kropka w wypracowaniu nie była postawiona w złym miejscu, nawet gdy nie miałam żadnych błędów w sprawdzianach, nawet gdy idealnie napisałam dyktando. Czasem były piątki, ale one nie podnosiły mi ocen na świadectwie;) Piszę o tym, a właściwie miało być o tamtej pani profesor- tej niesamowitej, pełnej pasji. Ona mówiła, że słowa są bardzo ważne, a szczególnie słowa pisane (wtedy jeszcze pisało się listy...). I- żeby zawsze przemyśleć, co chcemy napisać, bo jeśli tylko powiemy- możemy zawsze z tego wybrnąć, jeżeli natomiast coś napiszemy- już nie... Więc ja dzisiaj mam dla Was takiego oto ateciaka;)

A żeby było choć trochę wiosennie- zdjęcie. Może mało artystyczne, ale widok ten bardzo mnie rozbawił. I jeśli nie jesteście pewne, to ja teraz kiwam głową: "Tak, na sznurku wisi tylko bielizna";)

Chodzi mi o to, aby język giętki

Powiedział wszystko, co pomyśli głowa:

A czasem był jak piorun jasny, prędki,

A czasem smutny jako pieśń stepowa,

A czasem jako skarga nimfy miękki,

A czasem piękny jak aniołów mowa...

Juliusz Słowacki